Alfaliponzuur is een zwavelhoudend vetzuur, dat van nature voorkomt in het menselijk lichaam. De stof is al sinds de jaren dertig van de vorige eeuw bekend. In 1957 werd de stof voor het eerst geïsoleerd, en de naam alfaliponzuur gegeven. Alfaliponzuur bestaat uit een keten van acht koolstofatomen, met daaraan gekoppeld twee zwavelatomen. De twee zwavelatomen zijn met elkaar verbonden, waardoor er sprake is van een ringstructuur. Door deze ringstructuur is alfaliponzuur oplosbaar in zowel vet als water, een belangrijke eigenschap. Alfaliponzuur is een molecuul, dat zich in de mitochondria van elke cel bevindt.
Bronnen 
Ons lichaam maakt zelf kleine hoeveelheden R-alfaliponzuur. Daarnaast wordt de R-vorm van alfaliponzuur in kleine hoeveelheden in voeding aangetroffen, bijvoorbeeld in lever, spinazie en broccoli. In voeding is alfaliponzuur altijd gebonden aan eiwit (specifiek aan het aminozuur lysine). Voor het opgenomen kan worden zal alfaliponzuur eerst losgekoppeld moeten worden